Er zijn 3 soorten informatie:
- openbare informatie. Deze informatie mag door iedereen hergebruikt worden
- privacy gevoelige informatie. Deze informatie mag niet door iedereen hergebruikt worden. Degenen voor wie dit privacy-gevoelig is, moeten eerst allemaal toestemming hebben gegeven voor het gebruik van deze informatie alleen gedurende bepaalde tijd en alleen voor bepaalde doelen.
- informatie waarvan dit niet is vastgesteld
Vraag: als informatie is gekenmerkt is als openbaar, mag dan ook een andere bron deze informatie vrijgeven? Of meer concreet: als een kleine onderneming de commerciële jaarrekening laat samenvallen met de fiscale jaarrekening (Wet Samenval), mag Belastingdienst dan de fiscale jaarrekening beschikbaar maken? Op dit moment verstrekt alleen de Kamer van Koophandel de jaarrekening (tegen betaling...:-( ). Staat er ook bij wie het gegeven mag verstrekken in het besluit (door onze overheid) dat bepaalde informatie openbaar is? De rechtzaak over het NWB biedt hoop. Het lijkt er op dat openbaar betekent openbaar en niet wie het gebruikt of waarvoor.
donderdag 5 januari 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Zie je wel, ik dacht het al maar de Koning(k) zei het spontaan tegen me: "Privacy is cultuur-bepaald". We vinden met elkaar dat iets privé is en daardoor is het privé, nergens anders om. En je ziet dat het in andere culturen (het inkomen is bekend in Noorwegen en Amerika) niet privé is. Daarmee is het bewijs geleverd dat gegevens van zichzelf niet privé zijn maar vanwege de samenleving.
BeantwoordenVerwijderenMoeilijker wordt het als het gaat om doelbinding. De wet zegt dat je dezelfde gegevens niet mag gebruiken voor een ander doel. Dat staat op gespannen voet met een interoperabel Nederland. Die wetgeving heeft helemaal gelijk. De context bepaalt het gegeven. Verander de context en het gegeven verandert, ook al heb je het over hetzelfde (zie mijn talloze andere uitingen). Maar dat is moeilijk te verkopen. Mensen vertrouwen het niet als iets in één keer anders alleen maar omdat de context anders is. Bijv. WOZ-waarde is te hoog als er Inkomstenbelasting betaald moet worden maar diezelfde WOZ-waarde is te laag als de gemeente je aanbiedt om je huis te kopen tegen de WOZ-waarde als je niet van je huis af kunt komen. We vinden met elkaar dat WOZ-waarde bij het huis hoort en niet bepaald wordt door de context. Wie heeft er nu gelijk? De objectieven of de doelgebondenen?
Hetzelfde geldt hopelijk ook voor bedrijfsgeheim. Een bedrijf vindt dat bepaalde informatie geheim gehouden moet worden (meer geld verdienen, minder geld verliezen). Maar het hoeft niet zo te zijn.