Ceci n'est pas une pipe (20 juni 2011)

Vandaag gesprek gehad met de werknemer van P W: M H. Martijn heeft een razend goed concept ontwikkeld. Het concept bestaat uit het los zien van dingen van elkaar:

• de registratie van een object is niet het object (ceci n'est pas une pipe)
• de interpretatie van een object is niet het object
• wat er gedaan wordt met een object is niet het object

Deze zaken vertegenwoordigen ieder wel een bestaande behoefte:

• de behoefte om dingen in de wereld te kunnen aanwijzen
• de behoefte om dingen in de wereld van elkaar te kunnen onderscheiden (interpretatie)
• de behoefte om dingen in de wereld te registreren
• de behoefte om gedrag te automatiseren

Echter, het combineren van deze behoeften in één ding, is niet verstandig. Ieder van deze dingen moet apart beschouwd en dus ook gerealiseerd worden.

Als je dit in een model wilt gieten dan krijg je:

• het object
• de interpretatie van dat object
• het teken dat staat voor dat object
• dit is de verbinding tussen het object en de interpretatie van het object in de registratie-wereld (het schrift)
• de waarneming van het object
• dit is de verbinding tussen het object en de interpretatie van het object in de wereld

Dit model is echter wel een vereenvoudiging. Als je hier echt iets mee gaat doen, dan zie je dat objecten in verband met elkaar staan, registraties ook, interpretaties ook, etc.

Tenslotte liet Martijn me zien dat ook iedere beschouwing van een object, ook weer een object is. Bijv. een relatie die een Persoon kan hebben met een Pand is Woonadres.  Dat Woonadres kan door GBA worden aangewezen en vormt dan een GBA-adres. Het GBA-adres kan door Huurtoeslag worden aangewezen als een Huurtoeslagadres. Zo zie je dat anderen kunnen verwijzen naar de verwijzing van iemand anders. Dat is nieuw, dat wordt binnen RDF / OWL niet gedaan. Bij verhuizing kunnen de verwijzers eventueel automatisch de gegevens van de nieuwe verwijzing overnemen.