Kennis is Handelen (21 november 2010)

Dacht ik dat het gemeengoed is dat Kennis en Handelen bijna synoniem zijn met elkaar. In de trand van: je weet dat je kennis alleen kunt zien als iemand iets doet. En meer specifiek: als handelen leidt tot een resultaat dat wordt beoordeeld als wenselijk, als kennis alleen te zien is door activiteit inclusief de beoordeling van het resultaat van die activiteit, dan is activiteit kennis. Kennis is een factor waarvan wordt vastgesteld dat een persoon die kennis heeft omdat die persoon bepaald gedrag laat zien.

Echter het is geen gemeengoed. "Kennis is handelen" is lang niet bij iedereen bekend en aanvaard. Behalve dan bij The Tree of Knowledge waarin staat "All doing is knowing, all knowing is doing" (pg 27). Even wat citaten om te zien hoe ze (Humberto Maturana en Fransicsco Varela) hier bij komen:

(pg 25) "...the phenomenon of knowing cannot be taken as though there were "facts" or objects out there that we grasp and store in our head. The experience of anything out there is validated in a special way by the human structure, which makes possible "the thing" that arises in the description. This circularity, this connection between action and experience, this inseparability between a particular way of being and how the world appears to us, tells us that every act of knowing brings forth a world. This feature of knowing will invariably be our problem, our starting point, and the guideline of all that we present in the following pages. All this can be summed up in the aphorism All doing is knowing, and all knowing is doing. When we speak here of action and experience, we mean something different from what occurs only in relation to the surrounding world, on the purely "physical" level. This feature of human activity applies to all the dimensions of our daily life. In particular, it applies to what we - the reader and the writer - are doing right here and now. And what are we doing? We are dealing in language, breezing along in a dinstinctive way of conversing in an imagined dialogue. Every reflection, including one on the foundation of human knowledge, invariably takes place in language, which is our distinctive way of being human and being human active. For this reason, language is also our starting point, our cognitive instrument, and our sticking point. It is very important not to forget that circularity between action and experience applies also to what we are doing here and now. To do so would have serious consequences, as the reader will see further on. At no time should we forget this. And to this end, we shall sum it all up in a second aphorism that we should keep in mind thourhgout this book: Everything said is said by someone. Every reflection brings forth a world. As such it is a human action by someone in particular in a particular place...."

Hier zie je dat dezelfde redenatie gevolgd wordt als bij Activity Theory: de dingen om ons heen hebben we leren kennen door te interacteren met die dingen. Als we hetzelfde ding of een soortgelijk ding wederom waarnemen, vermoeden we dat de eerdere ervaringen weer van toepassing zullen zijn op dat ding. De voorstelling die we hebben van iets, is niet los te zien van de interacties die we ermee hadden.

Activity Theory laat zien dat alle kennis ontstaat doordat het individu merkt welke resultaten zijn acties hebben. We nemen eigenschappen waar in de wereld. Die eigenschappen hangen samen met de acties die we met die dingen kunnen uitvoeren (of zij met ons uitvoeren). Alles wat we kennen, hebben we leren kennen in een interactie.